El Torcal

El Torcal.
Stadwandelingen zijn niet populair binnen onze groep. Alleen al de gedachte dat er gewandeld moet worden... Achteraf wil het nog wel eens meevallen. Tenminste, dat hopen wij. Vandaag is El Torcal verkozen boven Cordoba. Natuur gaat boven cultuur. Weer opgestaan om 7 uur om de hitte enigszins te ontlopen.
El Torcal bestaat uit steen, steen en nog eens steen en is geologisch een pareltje. Je kunt er doorheen wandelen via een paar routes, van kort tot iets langer. De langste route wilden wij doen, maar die bleek niet te vinden (het bleek later dat die gesloten was wegens gevaar). Dus de gele route genomen. Stelt niets voor. De uitzichten waren mooi en de route was mooi. Mooie natuur maar als je op het pad bleef was er weinig avontuur. Dus waren we de jongens soms kwijt en stonden ze ineens op een bergkam of rotsblok. Bijna aan het eind van het rondje zijn we met z'n allen even gaan kijken op een bergkam. Zo, dat was een gaaf uitzicht. Als het helder was geweest hadden we Afrika kunnen zien liggen.
Daar bovenop hebben we nog drie fossiele resten gevonden en 315 foto's gemaakt. Terug bij het informatiecentrum nog een foto gemaakt van een vos op 2 meter afstand en Auke heeft nog een steenbok geschoten. Ik dronk er een cappuccino voor 2,50. (Wel een slechte hoor).
Er waren een paar rotspartijen uit de folder die we nog niet in het echt hadden gezien en de mevrouw van het (let op Carla) 'interpretatiecentrum'  wees ons de zoekrichting. Nou, dat was zoeken zeg. Een paar zijn gelukt en een paar niet. Het ging om van die platte rotsen die opeengestapeld zijn. Eigenlijk zijn ze niet gestapeld maar is alles er omheen verdwenen, geërodeerd zeg maar. Tweehonderd miljoen jaren (jurassic) geleden was het hier zeebodem (opgebouwd uit lagen schelpen en dierenresten) totdat de tectonische platen gingen schuiven en dit gebied kwam door de opstuwing 1300 meter hoger te liggen en de oude zeebodem scheurde als crackers/cake/weet ik veel. Regen en wind schuurden de zachtste delen weg.
Mooie foto's gemaakt en vooral ook weer veel.
Terug thuis weer siësta aan het zwembad. Maar het werd overwegend bewolkt die namiddag. Ook wel weer eens lekker. De catalogus van de Bricomart heb ik inmiddels uit. En daarin zie ik dat er tegenwoordig echt wel een waterpas te koop is in Spanje. En ook het boek van Agatha Christie heb ik uit (het mysterie van Sittaford). En dat boek is een mysterie van zichzelf. Sommige stukken heb ik opnieuw gelezen maar het verhaal klopt gewoon niet.