Wandeling op niveau

Zo, we zijn aan het einde van de vakantie. Op een hotelkamer in Heidelberg probeer ik nog snel, voordat de anderen wakker worden, de rest van de vakantie aan dit blog toe te voegen. Daarvoor moet ik een paar dagen terug.
Na Valvestino zijn we vrijdag naar de markt in Anfo gegaan. Deze markt was er niet. Ik denk dat er een fout in de folder stond.
Zaterdag zijn we gaan toeren. Mauro, de camping eigenaar had campinggasten donderdag uitgenodigd om te gaan wandelen in de bergen. Zaterdag leek ons een geschikte dag om daar met ons 5-en naar toe te gaan. Dus niet met andere gasten. Kunnen we ons eigen tempo bepalen. Ik zal een video van de route toevoegen. Ik heb nu voor het eerst weer wifi. Op zaterdag gaan toeren heeft een voordeel: er zijn veel fietsers en veel motoren. Een fietser die de berg afkomt en pas afremt op je motorkap is een serieus risico. Over het algemeen zijn motoren weer veel sneller dan wij, dus daar heb je weinig last van. We hebben een pitstop gehouden op de Passo Crocedomini. Daarna over een gravelpad (Via Maniva) naar het punt waar de wandeling begon. Het was een wandeling door alpenweides naar een meertje. Tijdens de wandeling hebben we alleen maar koeienbellen gehoord en geitenbellen. De geiten hebben ons gevolg tot ze uitkwamen bij hun onderkomen/stal. Hier lag ook nog een kreupele geit. Een beetje offroad kwamen we weer aan bij het einde van de wandeling. Daarna doorgereden over de gravelweg. Uiteindelijk werd het weer asfalt en kwamen we via een skigebied weer in de bewoonde wereld. In Bagolino een Italiaans ijsje gegeten als beloning. Het was een mooie dag. Dat wel...