6 augustus

De Picos zijn niet alleen de kale vlaktes. Vandaag hebben we in de schaduw gelopen van de bomen. We hebben een rondje gelopen vanuit San Pedro de Bedoya. Rustig aan, 10 km met 500 hoogtemeters. Ook nu waren de route aanwijzingen niet fantastisch, maar we hadden meer controle door Wikiloc te gebruiken. Vanaf Pumarena liepen twee honden met ons mee en al snel kwamen we erachter dat zij de weg wisten. Bij twijfel de honden volgen.

De vliegen anticipeerde erop dat we het einde niet zouden halen. Ze bleven rond je ogen, neus en oren zoemen. Zo gauw je door uitputting of honger sterft, leggen ze hun eitjes in je zodat de larven je opvreten, voordat de gieren je gevonden hebben. Zover kwam het echter niet.

We kwamen door een paar kleine dorpjes zoals Salarzon en Pumarena. Oude dorpjes met mooi opgeknapte huizen maar ook oude bouwvallige boerderijen en huizen. Mooie verbouwprojecten. Je kunt wel zien dat dit gebied een armoedige verleden heeft gehad. Dat geldt denk ik voor vele bergdorpen, ook in bijvoorbeeld Italië en Portugal. Maar het is erg toeristisch geworden en toerisme brengt geld mee.

Wij zitten op een camping dicht bij Potes. Het oude deel van Potes is erg mooi. De oude binnenstad is de moeite waard en het is een goede uitvalsbasis voor wandelingen in dit deel van de Picos de Europa.