Caminito del Rey

Vandaag het pad van de koning gelopen. Dat is een mooie naam voor een pad dat 1 maal door de koning is gelopen. Start bij Caminito del Rey de Ardales. Ook dit al geboekt in april omdat het nogal populair is. Wij konden toen alleen nog met gids boeken. Dus hadden we een gids. We noemden hem Jochem.

Ze hadden de start van de tocht een uur vervroegd wegens de hitte. Dus stonden we  half zeven op om er om kwart over acht te zijn. Half uurtje lopen van auto naar startpunt en we waren proces op tijd.

Een gids is altijd wat suf. Alsof je het stuk zelf niet kunt lopen. Je kan niet verdwalen, er is maar één pad. Daarbij kost die gids ook nog geld en spreekt vaak een taal of dialect die jij niet verstaat. Jochem sprak heel goed Spaans (vermoed ik), goed Engels (ik begreep hem) en ook Nederlands (heb ik gehoord). Dat was dus goed.

Dit pad gaat over drie kilometer hangende bruggetjes door een kloof. Onder heb je water (El Chorro rivier) en boven je priemen de rotswanden in de lucht. De bruggetjes zijn tegen de zijwanden van de kloof bevestigd. Stevig, dat wel. De eerste bruggetjes dateren van ongeveer 1905. Ze werden gebruikt om spullen tussen de Chorrowatervallen en de Gaitanejowatervallen te transporteren voor de bouw en het onderhoud van de waterkracht centrales. In 1921 gebruikte Alfons XIII van Spanje het pad om een stuwdam te openen. Daarna heette het pad "Koningspad".

Door de kloof stroomt het water maar voor de waterkrachtcentrale hadden ze door de kloof een speciale watergang gemaakt met een klein verval. Deze watergang bevond en bevindt zich ook op grote hoogte, wel 100 meter hoger dan de rivier die door de kloof stroomt. Aan het eind steekt deze watergang de kloof over (de kloof is hier maar een meter of 10 breed) als een soort aquaduct om vervolgens een paar honderd meter verder steil naar beneden te gaan naar de waterkrachtcentrale.

Nu liep aan de andere kant van de kloof een spoorlijn. In welk jaar aangelegd weet ik niet meer, maar rijke industriëlen uit Malaga wilde kolen aanvoeren uit Cordoba en bouwden een spoorlijn. Er was in Spanje te weinig dynamiet voor deze klus. Buitenlands dynamiet hielp. Toen de lijn klaar was was er geen kolen meer in Cordoba. Mislukt project dus. 

Jochem vertelde ook over de daar aanwezige Johannesbroodboom.

Een veelgebruikt product van de johannesbroodboom is het johannesbroodpitmeel. Een ander product van de johannesbroodboom is carobepoeder. Dat wordt verkregen door de geroosterde peulen te vermalen en kan dienen als alternatief voor cacao.

Omdat het gewicht van de zaden van deze boom vrijwel constant is - te weten 0,2 g - werden zij gebruikt als gewichtjes bij precisiemetingen (van bijvoorbeeld goud). Het woord karaat zou afgeleid kunnen zijn van het Oudgriekse woord keration = vrucht van de johannesbroodboom. Mooi verhaal toch? 's Avonds de proef op som gedaan met de door ons meegesmokkelde peulen.

Jochem vertelde wel meer, maar dat ga ik niet allemaal herhalen.

's Middags lagen we weer aan het zwembad.