Gengenbach is de moeite van omrijden waard.

Vrijdag was de dag van vertrek uit Sulzburg. We wilden gewoon weer verder. Of eigenlijk gingen we weer een stuk terug, omhoog, naar het noorden. Een flinke omweg werd het.

Eerste stop werd Donaueschingen. Dit plaatsje alleen bezoeken als je fan van de Donau bent of al heel erg in de buurt bent. Hier zie je de bron van de Donau.

Op weg er naar toe kwamen we langs of door Freiburg. Terwijl we tijdens ons eerste bezoek aan Freiburg nog met de trein gingen omdat onze auto niet in de milieuzone mag, reden wij nu ineens onbewust maar heel schuldbewust dwars door de milieuzone. We zien wel hoe dat afloopt.

Na Donaueschingen gingen we verder naar Villingen-Schwenningen. Een heel mooi centrum met vakwerk huizen en huizen met beschilderde gevels en op een bepaald punt in het centrum zie je vier torens in elke windstreek. De moeite van het omrijden wel waard.

Toen door naar Gengenbach. Nou, dat was nog mooier. Waar het mooie in Villingen-Schwenningen vooral langs de hoofdstraten te zien was, moet je in Gengenbach ook de zijstraten zien. Toevallig kregen we in de gaten dat er een "ridderroute" was uitgezet dmv speciale ridderstenen in het wegdek. Op die manier verzekerd van alle bezienswaardigheden in de stad. Al ben je niet in de buurt rijd dan toch maar naar Gengenbach.

Na Gengenbach naar een camping in Enzklösterle. Vol! Door naar een volgende; alleen lang verblijf (long stay). Door naar de volgende. Alleen voor groepen. Dit was dus eigenlijk geen camping. De vierde dan. Raak! Om Half negen 'savonds.  Alleen weet je dan eigenlijk niet meer waar je terecht bent gekomen en wat er te doen is. Het bleek dat we sowieso op een soort Nederlandse enclave terecht waren gekomen en dat we in de buurt zaten van Bad-Wildbad wat een soort toeristische trekpleister is voor mensen met kinderen.  Hebben we dit jaar nou net de kinderen thuis gelaten.

Twee dingen die we niet hebben gezien in Bad-Wildbad zijn de uitkijktoren wat toch wel een attractie is, en de hangbrug, maar een betere versie hadden we in Sosberg al gezien. Nog even over de toren waar je naar toe moet gaan als de kinderen weer naar school gaan. Je loopt in een spiraalvormig pad naar boven, zonder treden. Rolstoelvriendelijk zeg maar. Je loopt dan 40 meter omhoog ver boven de boomtoppen. Naar beneden is nog gemakkelijker; in een 55 meter lang glijbaantunnel kom je weer beneden. Mooi toch? Dus tussen Karlsruhe en Stuttgart ligt Pforzheim en dan iets naar beneden ligt Bad-Wildbad.

Het weer was goed en omdat ik eigenlijk geen bereik heb weet ik niet wat er verder gebeurd. Behalve dan dat Siem een boom aan het snoeien is in Utrecht.